Technische school Bondoyi ( Muena-Ditu)


De Vrienden van Tshilomba VZW is ontstaan door een groep vrienden, familieleden en ontwikkelingsamenwerkers rond pater missionaris Karel Van Laer.

 

Na 47 jaar missioneringswek in de regio rond Tshilomba wou hij, ook op vraag van de lokale bevolking, zijn ontwikkelingsprojecten verderzetten met de hulp van een aantal Vlamingen die voorheen al actief meegewerkt hadden aan de realisatie van een aantal van zijn projecten, o.a.bouw van schooltjes en sociale centra, waterprojecten,  ondersteuning van een weeshuis en groententuinen voor vrouwen. 

 

Vrienden en familieleden van Karel Van Laer legden zich in het verleden vooral toe op het verwerven van fondsen voor de bouw van lagere schooltjes in de streek van Tshilomba en op de ondersteuning van 2 sociale centra en het weeshuis van Mamu Angélique in Mbuji-Mayi. Zij vormden in de provincie Antwerpen de feitelijke vereniging de "Vrienden van Tshilomba"


Dispensarium (polikliniek) van Tshilomba


Al verschillende jaren steunen we de polikliniek in Tshilomba. Zuster Marguerite weet van aanpakken. Buiten haar taak in het dispensarium heeft ze haar studies aan de I.S.T.E.M. (Institut Superieur Technique Medical ) afgemaakt.

We onder steunden haar om enkele lokalen te herstellen, een erfenis van de zusters van Pittem. Ook een microscoop aan te kopen en de stock medicamenten aan te vullen. Teveel zieken komen er die amper of niet kunnen betalen.

Zo hebben we al drie jaar geholpen om de ondervoede kinderen, tijdens de maanden van voedselschaarste te helpen met sojapap,.......

Samen met De Brug, een ontwikkelingsorganisatie, uit Kalmthout en omstreken, steunen we zuster Marguérite voor de dringende herstelling van enkele lokalen. Ze heeft al 70 duurzame golfplaten gekocht en onlangs stuurden we nog 3.000 euro voor de werken. Voor de zorg voor onze zieken!


Weeshuis Maman Angélique in Mbujimayi


Na een lange en moeizame reis naar haar schoonouders in Tshikapa in 1981, kwam Angélique thuis en vond haar man met een andere vrouw.

Uitgeput en ondervoed kwam ze met een brief van de pastoor bij ons aan in Mbujimayi. Eerst herstellen, dan een huisje in de wijk.Na enkele maanden vertrouwden we haar vier kinderen toe, gevonden langs de weg, beschuldigd van hekserij voor de dood van hun moeder.

Er kwam een perceel, bouwden een bescheiden huis, samen met de zusters en het aantal weeskinderen groeide.

Mijn opvolger, pater Emiel Van de Velde, bouwde het weeshuis uit. Er kwam een klusjesman, tevens secretaris, papa Michel. De parochie zorgde soms voor maniok - en maïsbloem.

Maar de grote hulp kwam uit Nederland van de Vrienden van pater Jan Peeters. Zij bouwden een grote vriendenkring uit. Het werd E.P.B. 

(Entr’aide Pays Bas) Later vertrouwden ze hun vereniging toe aan gekende organisaties: Miva-Nederland en het Liliane Fonds. Spijtig maar dit jaar 2023 bouwen ze hun hulp af  en moeten we   zelf geld zoeken om het weeshuis met 65 kinderen te bekostigen! Eten, school, kleding, gezondheid en enkele lonen.

Sinds een tiental jaren heeft Maman Angélique een nieuwe helper, papa Luabeya François. Hij zorgt voor de financiën en de rapporten en is thuis op de nodige vergaderingen. Hij heeft verstand van zijn werk en is een minzame man.

Tussen de 60 en 75 weeskinderen verblijven in het weeshuis en een 600 hebben er verschillende jaren van hun leven doorgebracht. Geen luxe voor een stad van 2 miljoen inwoners.


Sociale Centra


In 2.000 werd ik opnieuw benoemd in Tshilomba. Daar was ik begonnen in 1964.  Er waren in het dorp van ongeveer 5.000 inwoners nogal wat meisjes die weinig of niet naar school waren geweest.  Zo begonnen we het Sociale Centrum van Tshilomba, met een zestigtal meisjes. De monitrices waren te vinden in het dorp. Verschillende huismoeders waren gediplomeerd van het middelbaar en werkelijk geschikt voor de opleiding van die meisjes.

      We zochten lessen en handboeken die voor hen nuttig waren:

eerst degelijke alfabetisatie, zeker snit en naad, gezondheidsleer, 

voorbereiding op huwelijk, godsdienst…..

Enkele jaren later vroegen ze in Kalenda Gare ook een Centrum. Daar is nu ook een schrijnwerkersatelier waar jongens gedurende verschillende maanden de stiel komt leren.

We ondersteunen ook het Sociaal Centrum van Muena-Ditu waar zuster Bandenga Josephine met 5 monitrices de leiding heeft over een vijftigtal meisjes en moeders.




Share by: